Anak İyesi, Türk, Tatar ve Altay halk inancında Caminin Koruyucu Ruhu'na verilen isimdir. İslam inancıyla birlikte yerleşmiştir. Daha sonra ise İslama aykırı olduğu düşüncesiyle her caminin bir meleği olduğu söylenip İye kavramı yerine melek tercih edilmiş. Daha sonra da bütünüyle terkedilmiştir.